Miasto Mińsk Mazowiecki

Francuska przygoda

Dzięki zaproszeniu, jakie otrzymaliśmy od miasta partnerskiego Saint-Egrève, grupa teatralna Do Trzech Razy Sztuka mogła reprezentować Mińsk Mazowiecki i Salezjańskie Liceum Ogólnokształcące na festiwalu teatralnym Chantiers Théâtre Européens we Francji.

Zapraszamy do lektury relacji z francuskiej przygody. 

29 czerwca pełni ekscytacji ruszyliśmy ku przygodzie. Emocji było co niemiara! Dla części uczniów był to pierwszy w życiu lot samolotem. Widok maciupeńkiego świata zza szyby wielkiego samolotu to również coś, czego nigdy w życiu się nie zapomni.

Po dojechaniu na miejsce przywitani zostaliśmy w Urzędzie Miasta, gdzie przydzielono nam opiekuna. Trafiliśmy na Charles’a, który podzielał wesołą energię naszej grupy, dzięki czemu dobrze się nam ze sobą przebywało. Po poczęstunku część z nas udała się do rodzin, które przyjęły nas do swoich domów na czas festiwalu. Pozostali pojechali do hotelu. I tak zakończył się wyczerpujący pierwszy dzień francuskiej przygody.

Następnego dnia po śniadaniu pojechaliśmy do Grenoble, gdzie zwiedziliśmy m.in. muzeum archeologiczne połączone z wystawą sztuki oraz integrowaliśmy się z Litwinami, Czechami i Francuzami przy wspólnym posiłku.

W końcu nadszedł czas na próbę. Zlokalizowanie garderoby i ustalanie szczegółów technicznych zabrało tyle czasu, że ominęły nas pierwsze warsztaty. Nie zdążyliśmy ustawić muzyki i wszystkich świateł tak, jakbyśmy chcieli, co oznaczało kolejną dozę adrenaliny i stresu na wieczór.

Dzień naszego spektaklu to również czas przedstawienia miast, które reprezentowali uczestnicy. Dlatego do naszych zadań należało jeszcze rozstawienie stoiska Mińska Mazowieckiego oraz naszej szkoły. Chyba jako jedyna grupa mieliśmy ze sobą tyle gadżetów i słodkości. Następnie udaliśmy się do centrum młodzieżowego, gdzie mieliśmy czas na próbę na sucho, bez oświetlenia, rekwizytów i kostiumów. Udało nam się też obejrzeć spektakl naszych kolegów z Czech. Był niesamowity! Opowiadał o różnorakich relacjach międzyludzkich, emocjach i o tym, że finalnie każdy z nas jest taki sam. Następnym przedstawieniem był spektakl francuskiej grupy dziecięcej, przedstawiający historię o zagubionych w górach dzieciach.

No i nadeszła ta chwila. Ostateczne poprawki w przebieralni i lecimy na scenę. Adrenalina wskoczyła na granicę skali. Daliśmy z siebie wszystko. Choć dało się zauważyć, że kwestie techniczne, takie jak np. światło i dźwięk, momentami nie były do końca dostosowane do nas. No trudno. Mimo przeszkód udało nam się wycisnąć z publiczności kilka łez i gromkie brawa. Wróciliśmy na widownię, by obejrzeć spektakl francuskiej grupy młodzieżowej. Opowiadał o chłopcu pragnącym zostać piosenkarzem. Niestety był pośmiewiskiem dla rówieśników, bo miał dziewczęcy głos. Wyczerpani całym dniem przeładowanym emocjami, udaliśmy się do naszych rodzin oraz hotelu i zapadliśmy w kamienny sen.

Następnego dnia ruszyliśmy w kierunku Bastylii. W jej okolicach odwiedziliśmy muzeum Dauphinois. Elementami ekspozycji były słynne rękawiczki tu produkowane, rowery oraz przedmioty z życia codziennego społeczności, która mieszkała w Alpach. Później poszliśmy na kolejkę, która miała zawieźć nas na Bastylię. Niestety, przez zachmurzenie nie udało się nam zobaczyć Mont Blanc.

Z historycznego miejsca przenieśliśmy się do centrum młodzieżowego, by tam razem z Czechami i Francuzami uczestniczyć w warsztatach. W ćwiczeniach z ruchu scenicznego prym wiedli Czesi. A jeżeli chodzi o improwizację, pałeczkę przejęliśmy my. Po warsztatach tradycyjnie przekąska, a po niej część z nas odważyła się (za zgodą opiekunów oczywiście) samodzielnie ruszyć tramwajem do Grenoble.

Po powrocie na widownię obejrzeliśmy kolejne spektakle. Pierwsi zaprezentowali się Francuzi ze spektaklem o młodzieżowym gangu, który musiał schować ciało zabitego, a finalnie ktoś z tego gangu poinformował policję. Następnie obejrzeliśmy spektakl Litwinów. To było coś! Mimo że był w języku litewskim z angielskimi wstawkami, to bariera językowa była w ogóle niezauważalna. Emocje, uczucia i intencje bohaterów były niezwykle wyraźne, czytelne. Spektakl przedstawiał XVIII-wieczną litewską historię o niespełnionej miłości napisaną przez Vaižgantasa.

W sobotę zorganizowano dzień sportu. Można było wziąć udział w takich dyscyplinach, jak np. strzelanie laserowe, sumo czy wspinaczka. Hitem była ta druga dyscyplina, bo każdy musiał założyć ogromny kostium symulujący wygląd prawdziwego zawodnika. Zgrzani i wymęczeni aktywnością sportową ruszyliśmy ponownie do Grenoble na spektakl “Ziri Ziri” opowiadający kilka historii z Afryki.  W niedzielę wyruszyliśmy w góry, a po wycieczce przyszedł czas na pożegnalną kolację w gronie uczestników festiwalu.

Do Mińska Mazowieckiego wróciliśmy w godzinach nocnych. Zmęczeni, ale pełni pozytywnych emocji i z zawartymi nowymi międzynarodowymi znajomościami.