Miasto Mińsk Mazowiecki

Relacja z sytuacji ludności cywilnej w Ukrainie

Mieszkanka naszego miasta, której rodzina mieszka w Łucku przekazała nam relację z bieżących wydarzeń. Monik drży o bezpieczeństwo Jej najbliższych. Prosimy o zapoznanie się z treścią listu.

Dzień niedobry, mińszczanie.
Z tej strony mieszkanka Mińska Mazowieckiego, z tej strony mieszkanka miasta ostrzelanego dzisiaj rano przez Federację Rosyjską.
Odetchnijcie niespokojnie, tym razem nie chodzi o Mińsk Mazowiecki. Mowa tu o moim drugim rodzinnym mieście – Łucku w centrum Obwodu Wołyńskiego, położonym zawrotne 90 km od polskiej granicy.
Około godziny 7:00 czasu polskiego miasto zostało ostrzelane. Zniszczeniu uległa wieża telewizyjna oraz kilka obiektów o znaczeniu militarnym. Występują problemy z dostawą prądu, a łącze internetowe oraz sieci komórkowe pozostają niestabilne. Praktycznie na samym początku ostrzału kontakt z Kijowem został przerwany, jedyna informacja, którą przekazano cywilom, to polecenie pozostania w domu dopóki nie zawyją syreny.
Miasto jest zamrożone, większość instytucji jest zamknięta. Banki, apteki i supermarkety przeważnie zatrzaśnięte na cztery spusty, cała reszta jest oblegana przez panikujące tłumy. W bankomatach kończyły się pieniądze do momentu aż Narodowy Bank Ukrainy nie ograniczył wypłat gotówki do 100 000 hrywien dziennie. W ostatnich otwartych sklepach zostały puste półki, wyłączono muzykę, a Łuck ucichł w żałobie i napięciu.

Ludzie uciekają na zachód tysiącami. Kilkunasto- i kilkudziesięciokilometrowe korki blokują wyjazdy z miasta oraz wszystkie główne ulice. Każdy samochód zapakowany po brzegi, częściowo torbami, ale w większości ludźmi – znajomymi, przyjaciółmi, rodziną. Jedyne, co wiozą ze sobą, to spakowane w pośpiechu pojedyncze torby, plecaki lub reklamówki i nadzieja, że będą jeszcze mogli wrócić do opuszczonych domów i mieszkań.
Za każdym razem, kiedy nie mogę się dodzwonić do bliskich lub urywa nam połączenie, serce staje mi w gardle. A przecież wiem, że to skrajny zachód kraju, mogło być o wiele, wiele gorzej. Skoro tak wygląda pierwszy dzień wojny, boję się wyobrazić sobie jutro.
Mińszczanie, uważajcie na siebie, bądźcie czujni.

Czy tego chcemy, czy nie – a nikt nas nie pyta – jesteśmy w tym wszyscy.

/-/ Monika

• data: 2022-02-24